Is mevrouw Schultz niet zelf toe aan een nieuw chipje?

TLS, het bedrijf achter de ov-chipkaart, is eind dit jaar gereed om ov-kaarten met een nieuwe chip in productie te nemen. Dat heeft minister van Verkeer en Infrastructuur Melanie Schultz vandaag gezegd in de Tweede Kamer. Onlangs is gebleken dat de huidige ov-chipkaart eenvoudig te kraken is. Ook bij de kaart met de nieuwe chip is dit risico niet uitgesloten, benadrukte Schultz.

Het eerste dat ik me afvroeg toen ik dit bericht las, is of mevrouw Schultz niet zelf toe is aan een nieuw chipje. Het is al best vreemd dat er miljoenen worden gestoken in een vervoerskaart die met behulp van ‘Windows-software en een kaartlezer eenvoudig te kraken is’. Je zou toch zeggen dat er genoeg hackersnotneusjes te vinden zijn, die je dit soort zaken kunt laten testen. Maar als er vervolgens besloten wordt de kraakbare kaart te vervangen voor een kraakbare kaart, is er toch meer aan de hand volgens mij. De Tweede Kamer zou misschien ’s moeten checken of mevrouw Schultz geen aandeelhouder is bij TLS. Het zou een hoop verklaren.

Toch vind ik het een beetje zielig voor de minister. Je zou maar moeten dealen met al die vervoersbedrijven. Die hebben als een gek hun bussen en trams omgebouwd en de stations overhoop gehaald om paaltjes en poortjes te timmeren. Dan moet je niet aankomen met de mededeling dat het allemaal wat later wordt. Nee, misschien dat je dan wel gewoon doorzet, heel Nederland de strippenkaart ontneemt en iedereen gratis langs die palen laat rennen.

Van haar collega’s hoeft de minister ook al niet veel steun te verwachten. D66 ziet nog wel heil in de chipkaart, maar erkent dat het ding inmiddels een ‘hemeltergende historie’ heeft. En SP-kamerlid Farshad Bashir verklaarde de ov-chipkaart nu definitief failliet. Ja zeg, met zo’n attitude komen we er nooit. En bovendien zou meneer Bashir zo zolangzamerhand toch ’s moeten weten dat er overal apparaten staan waarmee je zo’n kaart gewoon weer op kunt laden.

Vandaag, voor als je chips gaat kraken, het recept voor een heel simpel dipsausje.

Roze dipsaus

Mayonaise

Ketchup

1 sjalotje, heel fijn gesnipperd

1-2 el cognac

zout

versgemalen zwarte peper

Afhankelijk van de hoeveelheid chips die je van plan bent te gaan eten een klodder mayonaise in een kommetje doen. Zoveel ketchup toevoegen dat je een mooi roze sausje krijgt. Aanlengen met een scheutje water tot het iets vloeibaarder is. Sjalotje toevoegen en op smaak brengen met zout, peper en cognac.

Zilver voor de broekemannetjes

Evert-Jan Daniels heeft zondag de Zilveren Camera gewonnen, de meest prestigieuze fotoprijs van Nederland. Daniels fotografeerde op 28 september vorig jaar - de dag dat het eindelijk was gelukt een kabinet te vormen - de drie onderhandelaars die net de deur van de Tweede Kamer verlaten: Geert Wilders, Mark Rutte en Maxime Verhagen.

Nou moe, dacht ik toen ik die foto zag, verdient dit nu een Zilveren Camera? Is dit nu DE Nederlandse foto van het afgelopen jaar? Maar toen ging ik dat beeld ’s wat nader bestuderen. De foto van Daniels is inderdaad een prijs waard. De fotograaf wist de heren namelijk vast te leggen op het moment dat ze alle drie tonen wat ze eigenlijk zijn: broekemannetjes.

Broekemannetje nummer 1, Geert Wilders, kijkt met een voldane blik in de lens. Hij lacht en dat doet Geert niet vaak. Maar vandaag wel, want hij heeft het ‘m toch maar mooi geflikt. Je ziet dat hij z’n overhemd nog even snel in zijn broek gepropt heeft. Hij was altijd al een sloddervosje.

Broekemannetje Rutte straalt. Hij gaat met een tien op z’n rapport naar huis. En misschien mag hij dan vanavond eindelijk een rondje rijden in de nieuwe BMW van pap. Misschien wel twee rondjes!

Broekemannetje 3, Verhagen, struikelt bijna over zijn eigen voeten zo hard moet hij lopen om zijn collega’s bij te benen. Hij doet zijn best om gezagwekkend te kijken. Maar hij is trots, zó trots op zichzelf, hij kan met moeite de zelfvoldane glimlach bedwingen die in zijn mondhoeken kriebelt. 'Kom, nu even serieus kijken, jippieieieieie. He gut nu even ernstig hoor, hihaaaaaaaaaaa joepieieieie'.

Leuk hoor zo’n foto. Daniels heeft die Zilveren Camera volkomen verdiend. De toekomst van Nederland ziet er ineens een stuk zonniger uit.

Vandaag, omdat het een toetje is waar broekemannetjes van houden, wentelteefjes.

Wentelteefjes van suikerbrood

Voor 4 personen

1 scharrelei

1 ½ dl melk

geraspte schil van 1 citroen

4 sneden suikerbrood

25 g boter

kaneelpoeder

4 bollen vanilleijs

Klop het ei met de melk en geraspte citroenschil los.  Wentel de sneden suikerbrood door het eimengsel, zorg dat het brood zich kan volzuigen en leg op een bord.

Verhit de boter in een koekenpan en bak de wentelteefjes aan beide kanten mooi bruin. Bestrooi met een beetje kaneel en schep op elk wentelteefje een bol ijs. Serveer met een glaasje ijskoude limoncello.

Lekker rollen met die meid

Kunstenares Tinkebell is vrijgesproken van de mishandeling van 95 hamsters. De knaagdieren figureerden in het kunstproject Save the Pets en werden daarvoor vier uur lang in hamsterballen gestopt. Dit is normaliter maximaal dertig minuten toegestaan. De rechtbank kon echter niet vaststellen of de gezondheid van de hamsters door het project werden geschaad.

Ik vind het oprecht jammer dat Tinkebell geen straf krijgt. Want deze mevrouw doet op z’n zachtst gezegd nogal rare dingen met beestjes. In 2004 brak ze de nek van haar eigen kat, vilde ‘m en maakte er een handtas van. In 2007 was ze van plan 60 kuikens door een versnipperaar te halen om te laten zien hoe de bio-industrie met mannelijke kuikens omgaat. En in 2008 liet ze dus 95 hamsters door de kamer rollen.

Er werd een dierenarts ingeschakeld om te onderzoeken of de hamsters door het handelen van Tinkebell letsel hadden opgelopen. De arts stelde vast dat de meeste hamsters in goede gezondheid verkeerden. Ja duuuuuh. Hoe moet je nou aan een hamster zien dat 'ie zich niet zo bien voelt als hij vier uur lang koppeltje heeft gedoken in een plastic bol? Groen uitgeslagen hamsters hebben ze alleen bij Albert Heijn.

Persoonlijk zou ik graag zien dat Tinkebell zelf in een hamsterbal werd gestopt. Lekker rollen met die meid zou ik zeggen, het liefst via de muren. En dan onderzoeken we na het toegestane maximum van dertig minuten of ze geen letsel heeft opgelopen.

Vandaag, (2^e zak penne gratis tijdens de AH Hamsterweken), pasta met broccolini.

Penne met broccolini en blauwe kaas

Voor 2 personen

200 g penne

200 g broccolini of bimi, uiteinden bijgesneden, gehalveerd

stuk Blue d’Auvergne, in blokjes

1 el olijfolie

half pakje kastanjechampignons, in grove plakjes

zout en versgemalen zwarte peper

Kook de penne volgens de aanwijzingen op de verpakking in ruim kokend, gezouten water beetgaar.

Blancheer de broccolini of bimi 2 minuten in kokend water. Giet af en spoel af onder koud stromend water om het kookproces te stoppen.

Verhit in een ruime pan de olijfolie. Bak de champignons op hoog vuur tot ze net zacht zijn. Voeg de broccolini, pasta en kaas toe en schep om tot de kaas gesmolten is. Breng op smaak met zout en versgemalen zwarte peper. Draai het vuur uit en laat de pasta even staan zodat de kaas weer iets bindt. 

Boer zoekt koe

Afgelopen zondag keken bijna vijf miljoen mensen naar Boer zoekt Vrouw. Daarmee heeft het televisieprogramma opnieuw het kijkcijferrecord gebroken. 4,9 miljoen Nederlanders schakelden in op het datingprogramma. Toen Sonja haar koffers pakte, het hoogtepunt van de show, keken er bijna 5,2 miljoen mensen. Daarmee kwam het marktaandeel maarliefst op 58 procent.

Ik heb bijgedragen aan het marktaandeel. En ik heb met veel plezier gekeken naar alle boeren, alle vrouwen en alle koeien, honden en geiten die door het beeldscherm dartelden. En misschien was het vertrek van Sonja dan een hoogtepunt, ik vond het vooral amusant om te zien hoe Femke op een stoel stond te wankelen om haar preitaart in een oventje te zien garen. Zo schattig. En wat zag die taart er lekker uit zeg.

Het succes van Boer zoekt Vrouw schijnt ‘m te zitten in de Hollandse huiselijkheid die het programma uitstraalt. De mensen zouden een nostalgisch gevoel krijgen als ze volwassen mannen tussen de middag stamppot zien eten bij hun ouders. Ik denk dat het anders zit. Volgens mij vinden we het vooral heel leuk om te ontdekken dat er volwassen mannen zijn die niet zo goed weten wat een vrouw is.

Ik denk dat alle deelnemende dames een heel eind zouden komen als ze zich meer zouden verdiepen in de boerderijbeestjes. Yvonne had dan kunnen weten dat ze af en toe ’s flink moet loeien. En als Sonja haar hoefjes eens had schrap gezet, had ze vanavond vast weer een nachtzoen gekregen van boer Marcel. En Frank had Berber nooit naar huis gestuurd als ze had geweten waar de uiers van een geit nou eigenlijk zitten.

Kijk naar de beesten is mijn advies. En kijk dan daarna nog ’s goed naar de boer.

Vandaag, voor het nostalgische gevoel, een heerlijk zuurkoolschoteltje uit de oven.

Zuurkoolschotel met appel en rozijnen

1 kilo kruimige aardappelen, geschild, in stukken

1 ons ontbijtspek, in plakjes

2 grote uien, in ringen

1 flinke goudrenet, in stukjes

Pakje zuurkool, uitgelekt

handje gele rozijnen

2 tl kerriepoeder

1 dl bouillon

een klont boter

melk

half zakje geraspte belegen kaas

Kook de aardappelen. Verwarm de oven voor op 180°C.

Bak intussen de plakken spek goudbruin en knapperig. Neem uit de pan en laat uitlekken op keukenpapier.

Bak de uien met de appel tot de uien zacht en goudbruin zijn. Voeg de zuurkool en rozijnen toe en breng het mengsel op smaak met zout, peper en het kerriepoeder.

Stamp, als ze gaar zijn, de aardappelen fijn met een pureestamper. Roer er een klont boter en een scheut melk door en maak een gladde puree. Vet een ovenschaal royaal in met boter. Schep het zuurkoolmengsel in de ovenschaal, verdeel er het spek over en strijk er de aardappelpuree over. Maak met een lepel wat inkepingen in de puree en schenk er de bouillon over. Bestrooi met kaas. Zet de zuurkoolschotel 30 minuten in de oven tot het vocht bubbelt en de kaas gesmolten is.

Wie een octopus bedreigt is tot alles in staat

Octopus Paul, de Duitse inktvis die tijdens het WK 2010 de uitslagen van de wedstrijden goed wist te voorspellen, krijgt een monument. Sealife, het oord waar Paul zijn dagen doorbracht in een met voetbal-items opgesmukt aquarium, heeft een speciale plek ingericht waar onder andere de urn met Paul’s as en een gedenkteken worden geplaatst. De inktvis stierf 26 oktober vorig jaar een natuurlijke dood. Hij werd 2,5 jaar oud.

Ik kan me zo voorstellen dat Paul zich in zijn urntje zou omdraaien als hij hoorde welke gekte er nu weer rond zijn bestaan wordt gecreëerd. Toen het beest nog leefde had hij het al niet makkelijk. Paul kreeg dreigbrieven toen hij had voorspeld dat Duitsland in de halve finale zou verliezen van Spanje. En de hele dag dromden er mensen -  fans en vijanden - voor zijn ruitje. Als octopus zou je al die lieden toch graag een knal willen verkopen. Met alle acht je poten.

Nu hij dan eindelijk rust heeft, wordt ‘ie ook in de dood nog achtervolgd. Ik zou er niet gek van staan te kijken als binnenkort het hele verkeer rond Oberhausen vast komt te staan in een file, omdat er een stille tocht wordt georganiseerd. Of dat de Spanjaarden er een bedevaartsoord van maken en keihard olé olé olé, we are the champions boven die urn gaan staan zingen.

Het is voor de medewerkers van Sealife te hopen dat het monument met respect wordt behandeld. Die mensen hebben het al zwaar met het verlies van hun geliefde inktvis. Maar ik ben bang dat het niet lang zal duren voor er in de krant berichten verschijnen over grafschennis. Omdat een paar losgeslagen hooligans de urn van Paul hebben omgekieperd. Wie dreigbrieven stuurt naar een octopus is tot alles in staat.

Vandaag, omdat Paul er zo van hield, mosselen op het menu.

Spaghetti met tomaat en mosselen

Voor 2 personen

200 g spaghetti

½ kilo mosselen

4-5 tomaten, ontveld, in stukjes

klontje boter

2 el olijfolie

1 sjalotje, gesnipperd

2 tenen knoflook, fijngehakt

tl suiker

snuf chilivlokken

flinke hand bladpeterselie, grofgehakt

Kook de spaghetti in ruim kokend, gezouten water volgens de aanwijzingen op de verpakking. Giet af.

Doe intussen de mosselen in een pan met een laagje water. Op hoog vuur aan de kook brengen en ongeveer 5 minuten laten stomen. Door een zeef afgieten, kookvocht opvangen in een kom. Mosselen, op een paar na, uit de schelp halen.

Boter en olijfolie verhitten. Knoflook en ui fruiten. Tomaten en een scheutje van het mosselkookvocht toevoegen. Laten inkoken tot het meeste vocht is verdampt. Op smaak brengen met suiker, zeezout, versgemalen zwarte peper en de chilivlokken. Mosselen door de saus roeren en meewarmen. Pasta en peterselie erdoor mengen. Op een voorverwarmde schaal scheppen en garneren met de achtergehouden mosselen. Lekker met vers knoflookbrood.

Have a safe flight

De Britse luchtvaartmaatschappij Mile High Flights is haar vergunning kwijt. Mile High Flights verkoopt tickets aan passagiers die seks willen hebben tijdens een vlucht in een Cessna. De luchtvaartautoriteit Civil Aviation Authority (CAA) vindt de seksvluchten onveilig. Het lawaai van seksende passagiers zou de piloten te veel afleiden.

Wat heb je toch een rare mensen op de wereld. Dat je grof geld betaalt om met je lief hoog in de wolken de liefde te bedrijven is tot daar aan toe. Maar wat ben je nou voor een piloot als je er vrijwillig voor kiest om ketende stelletjes rond te vliegen?

Maar goed, het is nu dus gedaan met de seksvluchten. Volgens de CAA is het gordijntje tussen de stoeiruimte en de cockpit niet geluidsdicht genoeg. Ik vind dat de CAA wel iets beters had kunnen verzinnen. Ik weet niet of die mensen wel eens in zo’n kist hebben gezeten, maar je moet het wel erg bont maken wil je boven het motorgeronk van een Cessna uit willen kreunen.

Oprichter van Mile High Flights, Mike Crisp, mokt nu dat de luchtvaartautoriteit hem op morele gronden boycot. Nou Mike, denk ik dan, dat zou best wel eens kunnen. Je gaat toch echt een beetje te ver als je mensen 744 euro laat neertellen om seks te hebben in een Cessna. Als je een beetje tijdig boekt, kun je voor minder dan 50 euro mee met Easyjet. En die hebben best ruime toiletten aan boord.

Vandaag het recept voor zinneprikkelende calorieënbommetjes die je voor, tijdens of na een seksvluchtje best kunt gebruiken.

De allerlekkerste brownies ever

180 g boter

180 g + 230 g pure chocoladechips van goede kwaliteit

3 eieren

½ el vanille-extract

250 g fijne kristalsuiker

110 g bloem

½ tl zout

150 g walnoten

Oven voorverwarmen op 180°C.

Boter en 180 g chocoladechips in een hittebestendige kom doen en deze op een pan zachtjes kokend water zetten (onderkant van de kom mag het water niet raken). Boter en de chocolade laten smelten. Kom van de pan nemen en het mengsel een beetje laten afkoelen.

Intussen de suiker met de eieren en het vanille-extract door elkaar roeren (niet kloppen). Chocolade-botermengsel erdoor roeren. Bloem met het zout boven de kom zeven en door het beslag mengen. Tenslotte de noten en resterende 230 g chocoladechips erdoor roeren.

Het beslag in een vierkante of rechthoekige lage cakevorm schenken en 30 minuten bakken in de oven. Halverwege de baktijd de vorm uit de oven nemen en een klap op het aanrecht geven. Dit zorgt ervoor dat de brownies lekker smeuïg worden.

Rechstreeks uit het hart

En dan nu nog even over Jan Smit. Die heeft in een kwartier tijd (!) een liedje geschreven voor zijn dochter Emma. En Jan’s vriendin Liza hielp bij de compositie. ‘Vanaf de eerste tot de laatste zin heb ik het besproken met haar en ze had weinig op- en aanmerkingen’.

Wat is Jan toch een dotje. Hoe hij hier nu weer over vertelt, over het schrijfproces dat hij doormaakte. Zo open, zo ontroerend eerlijk. ‘Emma lag op een zitzak, ik op de grond met m’n laptop. In een kwartier tijd had ik de tekst gemaakt. Het ging zo snel omdat het echt is, de emoties komen rechtstreeks uit mijn hart’.

Nou klinken best veel van Jan’s liedjes alsof ze in een kwartier tijd zijn geschreven. Maar dat bewijst alleen maar dat er heel wat emoties rechtstreeks uit zijn hart komen.

Het nummer dat Jan voor zijn dochter maakte, heet Niemand Zo Trots Als Wij. Prachtig. Ik hoop alleen niet dat Jan en Liza de naam van hun babysong hebben vastgelegd in het merkenregister. Anders zitten straks heel wat aanstaande ouders zich suf te peinzen over wat ze dán in godsnaam op het geboortekaartje moeten zetten.

Niemand Zo Trots Als Wij is voorlopig het laatste wat we van Jan gaan horen. Volgend jaar zit de 25-jarige zanger vijftien jaar in het vak en dat wordt gevierd met een jubileumalbum. De komende tijd staat hij daarom in de studio. En in de uurtjes die over blijven zit Jan vast op de grond naast de zitzak van zijn dochter om inspiratie op te doen.

Vandaag, een cake waarvan het recept rechtstreeks uit mijn hart is ontsproten en Waar Ik Heel Trots Op Ben.

Bananenbrood met frambozen

125 g zachte boter

225 g donkerbruine basterdsuiker

2 eieren

2 tl vanille extract

60 g creme fraiche

3 rijpe bananen, geprakt

250 g bloem

2 opgehoopte tl bakpoeder

snuf zout

flinke hand diepvriesframbozen

100 g walnoten

Oven voorverwarmen op 180°C. Cakevorm invetten.

In een kom de boter en bruine suiker romig roeren. Een voor een de eieren erdoor roeren. Het vanilleextract, de creme fraiche en de bananen toevoegen.

Bloem met het bakpoeder en zout zeven en door het eimengsel scheppen tot het net gemengd is. De frambozen er snel doorheen spatelen.

In de bakvorm schenken, 1 uur en 15 minuten bakken of tot een pen die je in het midden steekt er schoon uitkomt. In de bakvorm laten afkoelen en 1 dag laten staan.