Zorg eerst maar eens voor een gouvernement qui marche

Om de vrede te bewaren is er voortaan in de metrostations in Brussel geen Nederlandstalige of Franstalige muziek meer te horen. Een experiment met Franstalige liedjes leverde tientallen klachten op van Nederlandstalige klanten. Het Brusselse vervoersbedrijf MIVB besloot alleen nog nummers in het Engels, Spaans of Italiaans te draaien.

Je moet wel een heel erg boze Nederlandstalige Belg - un Belge néerlandais tres faché - zijn als je om een Frans liedje in de metro een brief schrijft naar het Brussels vervoersbedrijf. Boos en een klein beetje heel erg kinderachtig - infantile. Er zijn toch wel belangrijker zaken om je als Belg druk over kunt maken. Zorg bijvoorbeeld nou eerst maar ’s voor een regering die werkt - un gouvernement qui marche.

Ik had er graag bij willen zijn. Bij dat Franstalige liedjesexperiment. Ik had willen zien hoe iedereen ’s ochtends vroeg op dat station stond, lurkend aan kartonnen bekers koffie, starend in het metrogat. Komt ie nou nog niet? En dan, uit het niets, schetterend en triomfantelijk, Charles Aznavour. For me…. Formidaaaable!

Het is jammer dat het Brussels vervoersbedrijf niet doorzet en het nationalistische geneuzel gewoon negeert. Als ik het MIVB was zou ik voor straf het Franse volkslied draaien. En dan keihard het Wilhelmus erachteraan.

Vandaag, omdat deze mensen zich dieprood moesten schamen, het recept voor een prachtige salade van rode biet.

Geroosterde rode bietensalade met geitenkaas

4 middelgrote rauwe rode bieten, geschild, in grove stukken

3 tenen knoflook, in plakjes

1 Granny Smith appel, ongeschild, klokhuis verwijderd, in grove stukken

4 el olijfolie

3 el fruitige balsamicoazijn

1 el mierikswortel

paar takjes verse tijm, blaadjes geplukt

zeezout

versgemalen zwarte peper

100 gr zachte geitenkaas (Bettine blanc)

klein handje walnoten, grof gehakt

handvol rucola

Verwarm de oven voor op 220°C.

Doe de bieten, knoflook en appel in een ovenschaal. Schep er de olijfolie, balsamico, mierikswortel en tijm door. Kruid goed met zwarte peper en zeezout. Zet 35 minuten in de hete oven tot de biet beetgaar en kleverig is. Laat een beetje afkoelen. Verkruimel er dan de geitenkaas boven, strooi er de walnoten over en serveer met wat rucola.

Harold Camping had even een momentje voor zichzelf nodig

Ondanks de voorspellingen van Bijbeluitlegger Harold Camping is afgelopen zaterdag de wereld niet vergaan. Camping had via zijn eigen radio-imperium wereldwijd gewaarschuwd voor een grote aardbeving die het einde der tijden zou inluiden. In de VS sloten vele gelovigen zich met hun familie op om afscheid te nemen van hun wereldse bestaan.

Camping was zaterdag niet bereikbaar voor commentaar. Dat is jammer, want je wilt zo’n man natuurlijk de hemd van het lijf vragen. Maar misschien had Harold wel even een momentje voor zichzelf nodig. Of was hij in druk gesprek met God om Hem te vragen waarom Hij de boel nou niet gewoon heeft laten beven als hij iedereen nou toch al op de hoogte had gesteld.

In Nederland waarschuwde Camping-aanhanger Michael Aitchison voor het onheilsmoment. Vandaag in de Volkskrant geeft Aitchison aan blij, maar ook teleurgesteld te zijn dat het leven verder gaat. ‘Ik zag er niet naar uit dat mijn vrouw en zonen zouden sterven, als reddeloze ongelovigen. Tegelijk is het zoals in de Bijbel staat: in de wereld zijn betekent leven zonder Christus’. Is ons een allesvernietigende aardbeving bespaard, is het nog niet goed.

Ik hoop van harte dat alle mensen die zich hadden voorbereid op het einde der tijden, nu gewoon hun leven zonder Christus weer kunnen oppakken. En ook dat mijnheer Camping zijn doemscenario's voortaan voor zich houdt. Als we naar de haaien gaan, op welke manier dan ook, hoef ik dat echt niet al weken van tevoren te horen op de radio.

Vandaag, uitstekend geschikt als Laatste Avondmaal, het recept voor een heerlijke risotto.

Risotto met groene asperges en geitenkaas

Voor 4 personen

3 el olijfolie

1 sjalotje, fijngesnipperd

300 g arboriorijst

150 ml droge witte wijn

1,5 l groentenbouillon

bosje groene asperges, houtige uiteinden afgesneden, in stukjes van 3 cm

2 opgehoopte el zachte geitenkaas (kuipje)

80 g parmezaan, plus extra voor erbij

fijngeraspte schil van 1 citroen

Verhit de olie in een ruime pan op middelhoog vuur. Voeg de sjalot toe en laat zachtjes bakken tot de sjalot glazig is. Voeg de rijst toe en roerbak 2 minuten. Voeg de wijn toe en roer tot de wijn is verdampt. Voeg de bouillon pollepel per pollepel toe, laat de bouillon absorberen voor je de volgende lepel bouillon toevoegt. Ga 15-20 minuten door, blijf roeren, tot alle bouillon is opgenomen en de rijst beetgaar is. Voeg met de twee na laatste lepel bouillon de asperges toe. Laat nog 1 minuut koken nadat alle bouillon is toegevoegd, roer er dan de geitenkaas, parmezaan en geraspte citroenschil door. Breng op smaak met versgemalen zwarte peper. Draai het vuur uit en laat de risotto een paar minuten staan.

Martin Gaus is overduidelijk stikjaloers op Cesar

Afgelopen weekend trad hondenfluisteraar Cesar Millan op in een tot drie keer uitverkochte Heineken Music Hall in Amsterdam. Millan is dagelijks op National Geographic te zien met zijn programma The Dog Whisperer. Daarin leert hij doorgedraaide honden en hun bazen hoe ze hun leven kunnen beteren. Zijn methode stuit in Nederland op grote kritiek van hondentrainer Martin Gaus.

We hadden het commentaar van meneer Gaus al in den treuren mogen aanhoren bij Paul en Witteman, toch vond de Volkskrant het nodig om hem nog maar eens uitgebreid aan het woord te laten. In een tweepagina-artikel trekt hij opnieuw van leer tegen alles wat Cesar Millan groot heeft gemaakt. Het is een vrij zielig relaas. Gaus klinkt eigenlijk als een aardig doorgedraaide hondentrainer.

Iedereen is natuurlijk vrij om kritiek te hebben op het werk van Millan. Maar het is overduidelijk dat Gaus vooral stikjaloers is. Martin zou namelijk ook wel ‘s lekker willen rondrijden in een enorme 4-wheel drive. Hij zou ook wel graag als leader of the pack op skeelers door Beverly Hills willen racen. Of op privébezoek gaan bij de cockerspaniël van Oprah. Ja Martin, dat willen we allemaal. Maar dan hoef je toch niet zo te gaan zitten keffen?

Misschien moest Gaus maar ’s op training bij zijn collega de hondenfluisteraar. Gewoon een paar weekjes meedraaien in de roedel en meerennen achter de skeelers. Hij zou zich geen betere trainer kunnen wensen. Als er iemand is die raad weet met gefrustreerde blaffertjes dan is het Cesar Millan.

Vandaag, eventueel te delen met een brave hond, het recept voor een bijzonder kippetje.

Gebraden kip met zomerkruiden

1 biologische kip

5 tenen knoflook (ongepeld)

bosje citroentijm

paar takjes lavendel

een halve citroen

olijfolie

zout en versgemalen zwarte peper

Oven voorverwarmen op 190°C. Kip van buiten en binnen met zout en peper bestrooien. Knoflook, kruiden en de halve citroen in de buikholte stoppen. Kip rondom met olijfolie inwrijven. 45 minuten braden in de voorverwarmde oven. Voor het aansnijden 10 minuten losjes afgedekt met folie laten rusten.

Mijnheer Trump moest er ook best om lachen

De Amerikaanse president Barack Obama heeft tijdens een diner voor journalisten Donald Trump voor paal gezet. Trump, die bij het diner aanwezig was, is al maanden bezig Obama zwart te maken. Zo probeert de miljonair aan te tonen dat de president niet in de VS is geboren. Trump overweegt namens de Republikeinen zelf presidentskandidaat te worden.

Het is me al eerder opgevallen. Mijnheer Obama is niet sterk in grappen. De president praat nogal langzaam en kijkt altijd nadrukkelijk in de rondte om aan te geven dat het echt belangrijk is wat hij zegt. Dat werkt niet met grappen. Zonder geluid zou je denken dat Obama aankondigt dat er een noodzakelijke belastingverhoging in aantocht is.

Eerder deze maand was de president door het gestook van Trump genoodzaakt zijn geboortepapieren openbaar te maken. Op het journalistendiner liet Obama speciaal voor de vastgoedmagnaat een ‘geboortevideo’ van zichzelf zien. Het werd een fragment uit de Disneyfilm The Lion King, de geboorte van het babyleeuwtje Simba. Nou, de zaal lag plat hoor. En meneer Trump moest er ook best om lachen. Als een miljonair met kiespijn.

Het was misschien beter geweest als Obama mijnheer Trump volkomen had genegeerd. Hoe minder aandacht je vestigt op dit soort misselijkmakende lastercampagnes, hoe beter. En als je hem dan toch op z’n nummer wilt zetten, deel dan een ferme rechtse uit. Ik weet zeker dat Trump pas echt op de kast had gezeten als hij, als enige in de hele zaal, voor straf geen toetje had gekregen.

Vandaag, in het kader 'koekje van eigen deeg', het recept voor cookies waar zowel Democratische als Republikeinse Amerikanen een moord voor doen.

Peanutbutter-chocolatechip cookies

Voor 24 stuks

200 g boter op kamertemperatuur

225 g suiker

170 g lichtbruine basterdsuiker

2 eieren

1 tl vanille-extract

225 g pindakaas met stukjes noot (merk Skippy is het lekkerst want grove stukjes noot)

370 g bloem

1 tl bakpoeder

1 tl zout

125 g pure chocoladechips van goede kwaliteit

Verwarm de oven voor op 170°C. Bekleed een bakplaat met bakpapier.

Klop de boter met de twee suikersoorten romig en luchtig. Voeg een voor een de eieren toe, meng goed voor je het volgende ei toevoegt, zet de mixer dan op de laagste stand en klop er de vanille en pindakaas door. Klop niet te lang.

Zeef de bloem, het bakpoeder, zout boven de kom, voeg de chocoladechips toe en roer met een houten lepel tot alles goed gemengd is.

Schep met een eetlepel opgehoopte hoeveelheden deeg uit de kom, vorm ze met je vingers snel tot een bolletje ter grootte van een golfbal (zonder het deeg teveel aan te drukken!) en laat de bolletjes op de bakplaat vallen. Zorg dat er voldoende ruimte tussen de koekjes blijft, het deeg loopt tijdens het bakken uit. Bak 10-12 minuten tot de koekjes goudbruin en uitgelopen zijn. Neem uit de oven, laat even op de plaat afkoelen en laat dan op een rooster volledig afkoelen. De koekjes horen van binnen zacht en chewy te zijn.

[Dit recept komt uit The Hummingbird Bakery cookbook]